Speelhuis in brand

Om 19:24 krijg ik een gesproken Sms op mijn telefoon. "Het Speelhuis staat in de fik". Plotseling komt de fotojournalist in me boven. Dus camera om de nek en er naar toe gesneld. Hier het resultaat.

Kader van Lohuizens pelgrimstocht door Amerika "Via PanAm"

Kadir van Lohuizen is al een heel eind onderweg. Maar dat doet niets af aan de bezienswaardigheid van zijn project. Sterker nog die wordt alleen maar mooier. Van Lohuizen heeft al veel zeer mooie documentaire projecten op zijn naam staan. Zijn project Panam kun je volgen op zijn blog en ook heeft hij een App ontwikkeld voor de IPad die te krijgen is via de Apple AppStore. Voor het Via PanAm project reist Van Lohuizen over een afstand van 28.000 kilometer en door achttien landen. Zijn belevenissen en ontmoetingen legt hij vast in mooie zwartwit fotografie met af en toe wat kleur. Wat me ook erg aanspreekt in dit project is dat van Lohuizen zich niet neerlegt bij de neerwaartse spiraal waarin de markt voor documentaire fotografie zich bevindt. Hij gaat via de nieuwe media op zoek is naar nieuwe manieren om zijn kwaliteitsfotografie aan de man te brengen. Zeer de moeite waard.
viapanam.org/viapanam/blogs
Of bekijk in de App Store:
Via PanAm
Paradox.nl
Categorie: Foto en video

Toeval.

Ik hou van toeval. Daarom geef ik toeval in mijn fotografie graag de ruimte. Dit leidt in de studio soms vaak tot het nodige rumoer. Het lijkt één grote chaos. Ouders verlaten wanhopig de studio. Hoe moet dat goed komen? Als ze dan het resultaat zien van al die chaos zijn ze blij verrast.

Oeverlangen aan de Maas van John Lambrichts

Gisteren stond er in de Volkskrant een recensie van het fotoproject dat de Maastrichtse fotograaf John Lambrichts de afgelopen drie jaar heeft gemaakt.

OEVERLANGEN AAN DE MAAS

Op zijn website schrijft hij zelf over dit project:

" Oeverlangen aan de Maas is het resultaat van de vele mijmertochten die ik de afgelopen drie jaar maakte langs beide zijden van de snel veranderende Grensmaas. De foto’s vormen een ode aan de rivier en aan de geboortegrond van de omwonenden. Ze houden een sfeer vast die aan het verdwijnen is of ze roepen die juist weer op.
De Maas maakte als kind al indruk op me als natuurlijke barrière naar het buitenland België. Met mijn moeder ging ik zwemmen in de Maas bij Meers en met mijn vader, een fanatiek sportvisser, ging ik er later vissen. Tijdens beide activiteiten werd mijn fantasie geprikkeld door de overkant, die vooral bij hoogwater in de winter heel ver leek ...
('Oeverlangen aan de Maas' is een fictief dorp aan de Grensmaas)"

Een fantastisch project. Prachtige melancholische zwartwit fotografie. Op de website van John Lambrichts kun je een indruk krijgen van zijn project en het bijbehorende boek bestellen.
http://www.johnlambrichts.nl/

Verstokte romantiek

Analoog of Digitaal? Twee vergelijkbare onvergelijkbaarheden. Als ik met de nieuwe generatie fotografen praat (digitaal opgevoed), of als ik de essentie van Photoshop probeer uit te leggen aan iemand die nog onbekend is met dit programma, dan merk ik dat voor mij analoog nog steeds het referentiepunt is. De lat waarlangs gemeten wordt. Logisch want ik ben fotografisch opgevoed in het analoge tijdperk. Als mensen Photoshop naar voren brengen als tool waarmee alle plooien gladgestreken kunnen worden dan voel ik een lichte opstandigheid. Wat Photoshop, gewoon goed fotograferen. Waarom al die rimpels wegwerken. Je bent wie je bent en fotograferen is toch het kaderen van ruimte en tijd. Maar heel stiekem maak ik toch ook dankbaar gebruik van al het goeds wat Photoshop te bieden heeft. Een jaar of twee geleden heb ik vanwege mijn romantisch gevoel weer een doka gemaakt. Ik heb er precies één avond in staan af te drukken. Wat een gedoe. Als ik nu een filmpje in de camera heb gehad dan is het ontwikkelen scannen en verder bewerken in Photoshop.

Op zoek naar....

Voor mijn serie over Helmonders ben ik op zoek naar een oud Helmonds echtpaar. Het liefst een paar waar zowel de man als de vrouw van origine Helmonders zijn en die nog niet in een bejaardenhuis wonen. Wie kent zo'n echtpaar en wil mij met hen in contact brengen.

De Laatste zaterdag voor Kerst

De laatste zaterdag voor kerst hoor ik u denken. Dat duurt toch nog twee weken. Maar voor ons is dit de laatste zaterdag voor Kerst. Want willen klanten nog een mooie ingelijste foto voor kerst dan moet die nu gemaakt worden. Dus vandaag de hele dag bezig met portretten maken. Het was gisteravond schrikken toen ik me realiseerde dat we al weer bijna aan het einde van dit jaar aangekomen zijn. Een klant vroeg;"Dan is het toch wel voor Kerst klaar". "Natuurlijk"; zei ik, maar het besef dat Kerst nog maar twee weken weg is, kwam oogverblindend binnen. Wat een jaar. Veel hoogtepunten, een paar dieptepunten. Vliegen, hollen, rennen en weer stilstaan en omgekeerd. Maar vandaag is het 10 december en voor ons is dat de laatste zaterdag voor kerst. Dus geen tijd om lang bij het afgelopen jaar stil te staan.
Hieronder al een foto van vanmorgen

Winteretalage

Elk jaar doen we een poging om na de Sinterklaas een winteretalage te maken. Het liefst met speciaal daarvoor gemaakte fotografie. Dat laatste schiet er moet ik toegeven nogal eens bij in. Maar dit jaar is het gelukt. We hebben weer een echte thema etalage. In deze etalage zet ik mijn eigen straat in de spotlights. De Kerkstraat heeft zelfs twee kerken. Dus misschien was Kerkenstraat een toepasselijkere naam geweest. De Kerkstraat is op dit moment een beetje verstopt achter de Lambertuskerk en wordt hard doorkruist door de Traverse. De Kerkstraat was een van de voornaamste straten van Helmond van voor de tweede wereldoorlog en je hoeft geen eens zo goed te kijken om die oude status te ontdekken.

Hipstamatic

Zo'n twee jaar geleden kocht ik de App Hipstamatic op mijn Iphone. Een bijzonder leuke fotografie App. Als je deze App aan wilt schaffen of al aangeschaft hebt. Lees vooral ook de product brochure op de site van Hipstamatic. Het verhaal achter de App is hilarisch. Gister keek ik door de foto's die ik de afgelopen tijd gemaakt met deze App. Hier een selectie.

God kost 16 pond

Gisteren ben ik met een klant naar Londen gevlogen voor een foto-opdracht. Dit was zo'n zeldzaam geval waarbij er tijd over was om ook nog iets van de stad te zien. De foto's moesten namelijk op twee verschillende tijdstippen gemaakt worden. 's Morgens en 's avonds. Dus 's middags was er tijd voor sightseeing. Londen is een fantastische stad.

Londen is commercieel, zelfs God kost geld. Om precies te zijn 16 pond. Dat is namelijk het bedrag dat je moet neertellen om in Westminster Abbey binnen te kunnen. Misschien een idee voor de Katholieke Kerken in Nederland. Zie God als een nichemarkt. Ga entree heffen on een kerk binnen te kunnen komen.

Maar als je denkt dat God duur is. Neem dan Leonardo da Vinci. In de National Gallery heeft hij een overzichtstentoonstelling. De rij voor deze tentoonstelling was buiten minstens 250 meter. (Op het het internet las ik dat de kaartjes al voor 350 euro van de hand gaan). Kijk wat schaarste kan creëren. Leonardo schilderde in totaal z'n twintig schilderijen. In Londen hangen er 10.